Durarara!! "Niszczyciele nastroju" - oneshot [Izuo]

Heeej~Od razu mówię, że miałam deprechę. Tak wielką deprechę, że przeszłam Fable II w 2 dni xD  *zawsze gra w gry, jak ma zły humor, bo to wymaga mało myślenia*
No ale już mi przeszło (głównie dlatego, że dostałam okres, W KOŃCU!!). Mam napisaną połowę rozdziału wśto i postaram się go za niedługo dokończyć ;) a póki co~ wstawiam oneshota Izuo :D mam ostatnio taką chcicę na seme Izayę xDD  on jest taki niebezpiecznie pociągający, jak jest na górze xDDD

No ale teraz zapraszam do czytania, pozrzędzę jeszcze na dole xP

~~~~~~~~~~~~~~

"Niszczyciele nastroju"

Od jakiegoś czasu leżałem w łóżku. Był wieczór. Za wcześnie, żeby pójść spać, ale za późno, żeby... żeby zmotywować się do zrobienia czegokolwiek. Powoli paliłem papierosa i przyglądałem się ulatującym w górę obłoczkom dymu. Przydałoby się odmalować sufit, bo trochę pożółkł.

Gdy spaliłem papierosa już do połowy, usłyszałem odgłos przekręcanych w drzwiach kluczyków.

- Jesteś?! - usłyszałem głos Izayi. Czego on chciał o tej godzinie?

- Tak! - odkrzyknąłem mu leniwie.

Chwilę później wszedł do sypialni, po drodze ściągając z siebie kurtkę i rzucił ją na krzesło w kącie pokoju.

- Szczęśliwy z odwiedzin, Shizu-chan?~ - spytał, kucając na ziemi przy łóżku i uważnie mi się przyjrzał.

- Niekoniecznie... pracowałeś?

- Tak, a skoro już późno, to postanowiłem przyjść tu, bo do Shinjuku miałem za daleko - odpowiedział mi, wstając i podszedł do szafy. Otworzył ją i zaczął szperać w poszukiwaniu swoich rzeczy - Shizu-chan, gdzie-...

- Druga półka od góry po lewej.

- O, widzę~ - wziął swoje rzeczy - Kąpałeś się już?

- Uhm.

- A jadłeś kolacje?

- Zostało coś w lodówce, jeśli o to ci chodzi - odpowiedziałem mu, gasząc papierosa w popielniczce przy łóżku.

Skinął głową i wymaszerował z pokoju.

- Nie ma za co... rozgość się - prychnąłem cicho do siebie.

Nawet zwykłego 'dzięki' nie umiał powiedzieć. Był już nie tylko jak menda i wesz. Awansował na karalucha... albo szczura. Zagnieździł się u mnie w domu i odkąd dostał klucze, traktował to miejsce jak swoje własne.

Chwilę później, prawdopodobnie po tym jak zjadł kolacje, usłyszałem szum wody. Kąpał się.

Wiedziałem, że niedługo tu przyjdzie i będzie chciał się położyć, albo i nawet coś jeszcze, więc zacząłem udawać, że śpię. Ogólnie fajnie by było, jakby jakoś przypadkiem udało mi się naprawdę zasnąć, ale szczerze w to wątpiłem.

Izaya wszedł do pokoju, a ja leżałem na skraju łóżka, odwrócony plecami do miejsca, w którym on miał się położyć. Pamiętam, że kiedyś na siłę chciał się wepchnąć od drugiej strony, żebym leżał do niego przodem, ale było za mało miejsca i spadł na ziemię. Wariat.

- Z czego się śmiejesz? - spytał, kładąc się i zgasił światło.

- Z ciebie.

- Mam się czuć zaszczycony, będąc źródłem rozrywki potworka? - też krótko się zaśmiał i przytulił do moich pleców, jak zawsze napierając przy tym kroczem na mój tyłek.

Wiem, że powinienem był się już do tego przyzwyczaić, w końcu robił to prawie zawsze, - rzadko kiedy spałem do niego przodem - ale jakoś nie potrafiłem. Jak za każdym razem wziąłem głębszy oddech, mając nadzieję, że Izaya nie usłyszał jak lekko on drży i poczułem znajome uczucie w podbrzuszu. Oprócz tego przysunął twarz do mojego karku i jego ciepły oddech owionął moją skórę. Czułem się jak sparaliżowany. W dodatku Izaya miał lekki sen, przez co dodatkowo nie chciałem się ruszać, żeby go przypadkiem nie obudzić.

Ale oczywiście miało to swoje plusy. Kiedy tak leżałem w bezruchu, powoli obojętniejąc na dotyk i bliskość kleszcza, byłem w stanie naprawdę wypocząć. Zawsze zasypiałem wtedy najszybciej i budziłem się o wiele bardziej wypoczęty.

Jednakże najgorsze w tej pozycji było jedno i sam nie wiem, czemu mimo wszystko decydowałem się jednak sypiać plecami do niego. No dobra, nie lubiłem go, ale żeby z tego powodu skazywać się na tak dokładne odczuwanie, kiedy Izaya ma wzwód, a kiedy nie? Już któryś raz poczułem na tyłku jego twardniejącego członka. Pieprzona męska anatomia...

Westchnąłem i spojrzałem na leżący na stoliku obok łóżka zegarek. Zielone cyferki świeciły w ciemności. Była pierwsza w nocy. Czemu ja jeszcze nie spałem? Może za dużo adrenaliny...?

*** 

- Shizu-chan~ pora wstawać

Skrzywiłem się, kiedy poczułem coś na swoim policzku.

- Shiiizuuu-chaaan, serce ty moje~

Delikatne i ciche nawoływania nie ustawały. W dodatku mimo że głos kleszcza był teraz zaskakująco przyjemny dla ucha, to i tak mnie on denerwował.

- Kochanie~ - wciąż nawoływał - Robaczku~~ wstawaj~

Sam jesteś robal, wstrętna pijawo...

Zakryłem się kołdrą.

- Aniołku?~ - tym razem powiedział jakby pytająco, po czym westchnął - Shizu-chan, wstawaj, ty pierwotniaku, bo nie znam zbyt wiele pieszczotliwych określeń.

- To po co ich w ogóle używasz? - spytałem niezadowolony z tego jak sennie brzmiał mój głos.

- Bo kocham sarkazm, - powiedział chłodno, wyrywając mi kołdrę - a teraz obudź się już, bo spóźnisz się do pracy.

Leniwie przewróciłem się na drugi bok - A tak dobrze mi się spało... - stęknąłem.

- Bo ze mną - dopowiedział wyniośle kleszcz, nachylając się nad moim uchem.

Zmroziłem go spojrzeniem, ale chwilę później - czyli po tym jak spojrzałem na zegarek - o mały włos go nim nie zabiłem.

- Kleszczu, jest szósta rano!! - warknąłem.

- Dlatego właśnie nie powinieneś był się tak drzeć. Niedawno skończyła się cisza nocna, wiesz?

Zacisnąłem dłonie na pościeli, starając się jakoś uspokoić. Powoli wypuściłem z płuc powietrze. Denerwowanie się z samego rana to nic dobrego.

- Ale wiesz~ nie bez powodu obudziłem cię wcześniej - mruknął, nieco się nade mną nachylając.

- Nie licz na to - burknąłem chłodno.

- Kiedy właśnie seks o poranku to samo zdrowie~

- Co ty nie powiesz...

- I tak nie zaśniesz - dodał, bardziej się do mnie przesuwając - Zdążyłem cię już wkurzyć, więc po tym lekkim przypływie adrenaliny ci się nie uda.

Powoli przeniósł usta na moją szyję i zaczął ją całować.

- Wkurzając mnie, spieprzyłeś nastrój - podsumowałem, nic sobie nie robiąc z tego, jak delikatnie pieścił moją skórę ustami, a od czasu do czasu także i językiem.

Odsunął się i spojrzał na mnie z wyraźnym rozbawieniem - To ty baba jesteś, że nastroju potrzebujesz? - prychnął.

Zaśmiałem się i podniosłem do siadu, tym samym go od siebie odpychając - Po prostu się odwal - mruknąłem, lekko rzucając w niego poduszką i udałem się do łazienki. Po ogólnym ogarnięciu się i porannej toalecie, powoli wszedłem do kuchni. Dzięki Izayi miałem jeszcze dużo czasu, zdecydowanie za dużo.

- Shizu-chan~ czy ten blat nie wygląda zachęcająco~? - wymruczał teatralnie kleszcz i zaczął głaskać dłonią powierzchnię blatu.

- Wystarczająco zachęcająco, aby nim w ciebie rzucić - westchnąłem, zaglądając do lodówki.

Kątem oka zobaczyłem, że się uśmiecha.

- Płatki? - spytałem.

Skinął głową i zajął miejsce przy stole, najwyraźniej czekając aż mu je zrobię. Chwilę później zająłem miejsce na przeciwko niego i podsunąłem mu jedną z dwóch miseczek.

- Itadakimasu - powiedzieliśmy w tym samym czasie.

Typowy wspólny poranek. On mi dokuczał, a ja chcąc się odegrać, ignorowałem jakiekolwiek jego starania odnośnie spraw łóżkowych.

- To może kupić ci kwiatki?

Spojrzałem na niego jak na durnia - Na co mi jakieś badyle?

- No właśnie, a na co ci jakiś tam nastrój?

- Aż tak jesteś zdesperowany?

Uśmiech Izayi wywinął się w bok - Nie jestem, Shizu-chan. Gdybym naprawdę aż tak bardzo chciał, znalazłbym sobie dziwkę.

- Więc po co się ze mną droczysz? - syknąłem, wyginając przy tym łyżkę.

- Bo to zabawne~ - wzruszył ramionami z zadowoleniem przyglądając się łyżce.

- Jak wolisz dziwki, to się do mnie więcej nie zbliżaj - prychnąłem - Jeszcze mnie czymś zarazisz.

- Swoją drogą ciekawe, czy twoja nadludzka siła jakoś złagodziłaby objawy tych chorób...

- Dosyć. Masz zakaz na zbliżanie się do mnie w ten sposób, dopóki Shinra cię nie przepada, podły insekcie!!

Izaya zaczął się śmiać, krótko i głośno - Shinra bardziej się zna na zszywaniu i rozcinaniu ludzi, niż badaniach.

- Nieważne. Skończ gadać o nieistotnych pierdołach - syknąłem.

- To mnie ucisz - mruknął, nachylając się nad stołem, aby znaleźć się bliżej mnie.

- Ciebie się nie da uciszyć.

- Nawet nie próbowałeś - wypomniał mi.

- Zamknij się - spróbowałem.

Pokręcił głową i przysunął się jeszcze bliżej - Nie tak...~

Prychnąłem, odwracając się od niego. Wyprostowałem łyżeczkę i wróciłem do jedzenia płatków – Jedz i spadaj do siebie.

- Zawsze taki nieczuły~ Shizzy – pocmokał, po czym odchylił się na krześle i opadł na jego oparcie – Przecież to tylko pocałunek.

- Mówisz, że to tylko pocałunek, – powiedziałem obojętnie, mierząc w niego łyżeczką, zupełnie tak, jak on to robił z tym swoim scyzorykiem – ale jak uda ci się mnie namówić na pocałunek, to nabierasz tyle pewności siebie, że nie ma szans, aby nie wynikło z tego coś więcej.

- Ja zawsze jestem pewny siebie – prychnął.

- Teraz akurat nie, – lekko się uśmiechnąłem, z braku zajęcia mieszając płatki – w końcu nie masz pewności, czy nie zarobisz ode mnie w pysk.

Jego uśmiech wywinął się w lewo – To dlatego, że jesteś-…

- Nieprzewidywalny, – dokończyłem za niego, wstając od stołu i zabrałem swoją pustą już miseczkę, aby ją umyć – wiem. Powtarzasz to tak często, że aż robi się to nudne.

- Sam robisz się nudny, Shizu-chan. Za bardzo się do mnie przyzwyczajasz, a to jest niefajne.

Posłałem mu ukradkowe spojrzenie, wycierając mokrą miseczkę.

- Bo?

- Bo twoja nieprzewidywalność straciła przez to na dynamice i rzadko już we mnie czymkolwiek rzucasz.

- Ach tak – mruknąłem nieprzejęty, chowając mleko do lodówki – To co teraz? Jestem zbędny i się mnie pozbędziesz?

- Oczywiście, że nie~ może i jest niefajnie, ale to interesujące wyzwanie – uśmiechnął się, odnosząc swoją także pustą miskę, ale jej po sobie nie umył. Jedynie zostawił ją w zlewie – W końcu skoro jest trudniej, to trzeba się bardziej starać, prawda, Shizu-chan?~ Między innymi dlatego lubię twoją nieprzystępność – po powiedzeniu tego, klepnął mnie w tyłek.


Westchnąłem, opierając się dłońmi o blat – Czyli jednak nie jestem taki nudny – mruknąłem, zastanawiając się za co wpierdolić mu najpierw: za miseczkę, czy za klepnięcie mnie?

- No nie, w sumie to jednak nie – odpowiedział z delikatnym uśmiechem, który jedynie pogłębił się na widok zmarszczki pomiędzy moimi brwiami.

Na moment zapadła cisza.

- Jeszcze dzisiaj nie paliłem, – oznajmiłem – więc mogę cię zapewnić, że na pewno oberwiesz, w dodatku za dwie rzeczy. Pytanie brzmi: Wolisz dwa razy nieco delikatniej, czy raz a mocno?


- A ty, Shizu-chan? – mruknął, zachodząc mnie od tyłu. Położył dłonie obok moich i naparł na mój tyłek biodrami, tym samym dociskając mnie nieco mocniej do blatu – Wolisz dwa razy delikatniej, czy raz a mocno? – powtórzył moje pytanie, mrucząc mi je do ucha, oczywiście ze zmienionym kontekstem.

- Raz a mocno – po powiedzeniu tego, uderzyłem go łokciem w brzuch.

Zgiął się w pół, tym samym ode mnie odsuwając i prawdopodobnie przez jakiś czas walczył o oddech. Nie wiem sam, nigdy mnie nikt tak nie walnął, więc nie miałem pojęcia, co to za uczucie. Odwróciłem się z lekkim uśmiechem i zacząłem kierować się w stronę wyjścia z kuchni – I pozmywaj po sobie – rzuciłem mu przez ramię.

- I to niby ja tu rujnuję nastrój?!! – usłyszałem za sobą krzyk Izayi.

Zaśmiałem się. Chyba zaczynałem powoli rozumieć, czemu tak bardzo lubił mnie denerwować. To rzeczywiście było zabawne.

~~~~~~~~~~~

Jak tak teraz myślę, to fabuła ogranicza się do minimum xD  taki dzień z ich życia jako pary bardziej, co nie? xP~ rozmowa i podryw =w=  podryw~!  właśnie, podryw xD na początku chciałam napisać lemona, ale tak się wczułam w Shizuo, który nie chce dać dupy, że wyszło jak wyszło i znokautowałam Izaye xDDDD  LOL Tak czy inaczej, fajnie mi się pisało :D

BONUSOWE INFO O ANIMCACH, NA KTÓRE CZEKA MISZU:

1) O drugim sezonie DRRR!! już raczej wiedzą wszyscy~więc nie ma co wspominać xD

2) Pamiętacie jak wspomniałam pod oneshotem "284" o Visual Novel, pt. Dramatical Murderer? No, to ma wyjść anime latem :D Ale zazwyczaj anime na podstawie VN są do dupy... zawsze coś spieprzą x.x tak jak, np. "Togainu no chi", nasz zniesławiony hit sezonu "Pupa" xDD i inne takie... no ale ważne, że w ogóle zobaczę jak moje ukochane postacie się ruszają xD

3) Ma być też anime do Kagerou Days, tytuł to "Mekakucity Actors" (jakby nie mogli zostawić Kagerou xDDD??)

4) No i ma być nowa wersja Kuroshita, która tym razem OPIERA SIĘ NA MANDZE i będzie to z cyrkiem =w=

5) No i jeszcze czekam na drugi sezon SAO i SnK, ale to to chyba oczywista oczywistość =m= heheszki~~ *SAO obejrzała dopiero niedawno i zakochała się w Kirito*

NO I KONIEC XDD   NASTĘPNYM RAZEM BĘDZIE JUŻ WŚTO!! I POSTARAM SIĘ ZAMIESZCZAĆ TEGO NIESZCZĘSNEGO ŚLEPCA BARDZIEJ REGULARNIE :D