Shingeki no Kyojin "W wannie nie da się pracować" - oneshot [Eruri]

W wannie nie da się pracować

Otworzyłem drzwi i wszedłem do pokoju. Rozejrzałem się dookoła. Wszystko tak samo jak wtedy, gdy byłem tu ostatnio. Podszedłem do łóżka i zacząłem się rozbierać. Kurtka, buty, pasy do trójwymiarowego manewru… i cała reszta. Wszystko dokładnie złożyłem w kostkę i ułożyłem na ziemi, niedaleko łóżka. Zrobiłem to właściwie bardziej z przyzwyczajenia, choć normalnie położyłbym ubrania raczej w rogu łóżka. Tak naprawdę to nie musiałem ich składać, ponieważ i tak były całe brudne i do prania – jednak mimo to, przyzwyczajenia trudno jest wytępić. Zawsze niemalże automatycznie składałem rzeczy po ściągnięciu ich z siebie.

Gdy zostałem w samej bieliźnie, udałem się do łazienki. Nawet po rozebraniu się, wciąż czułem na sobie ohydny i lepki pot oraz inne dziwne rzeczy, którymi mnie ufajdano. Niestety, ale Hanji złapała  sobie  nowego Tytana i po tym, jak wymknął się on spod kontroli, musiałem się go pozbyć. Zoe nie była zadowolona, ale taki otrzymałem rozkaz z góry. Kazano zabić, więc zabiłem. Tytano-maniaczka i jej późniejsza depresja po stracie przyjaciela nieszczególnie mnie interesowała.

Bardziej przejmowałem się faktem, że w momencie, gdy zabijałem tytana, spadły na niego jakieś beczki z… czymś. Nie wiem, co to było, ale było lepkie i słodkie. Znajdowałem się w tamtej chwili tak blisko tytana, że to dziwne coś ochlapało też i mnie.

Jakiś czas później na szczęście znajdowałem się już w wannie. Wreszcie zmywałem z siebie te rzygi.  Oulo mówił, że to jakiś sok czy coś w tym stylu, ale mnie ani trochę to nie obchodziło. Po prostu nie chciałem czuć na sobie tego świństwa.

Zanurzyłem się w wodzie najgłębiej, jak tylko mogłem. Moja głowa całkowicie zniknęła pod powierzchnią wody. Nie jestem pewien, jak długo wstrzymywałem oddech. Prawdopodobnie mniej niż minutę. Dłużej raczej nie umiałem. Może około czterdziestu pięciu sekund. Tak, to niedługo, ale tyle wystarczyło, aby pod moją "nieobecność" pojawił się tu ktoś inny.

Odgarniając sobie mokre włosy z twarzy, spojrzałem kątem oka na stojącego w progu łazienki Erwina.

- Znowu w mojej wannie? – spytał.

- Kto to w ogóle wymyślił, żeby tylko dowódca miał własną łazienkę – prychnąłem w odpowiedzi, mrużąc przy tym oczy.

Gdy odchylałem się do tyłu, aby móc się oprzeć, kątem oka dostrzegłem jak Erwin wzrusza ramionami. Oparłem ramiona o boki wanny i ciężko westchnąłem.

- Hanji płacze?

- Całkiem możliwe, że "płacze" to trochę za delikatne słowo – Erwin lekko się uśmiechnął, gdy to mówił.

- Sam kazałeś mi go zabić, nie staraj się wzbudzić we mnie poczucia winy.

- Nie staram się.

- To dobrze – mruknąłem, zamykając przy tym oczy.

Odchyliłem głowę do tyłu. Woda była naprawdę przyjemnie ciepła. Nie mam pojęcia, jak reszta może uważać się za czystych po zwykłym taplaniu się w jeziorze raz na jakiś czas albo niesamowicie krótkim prysznicu.

- Umyj mi plecy, skoro już tu jesteś – powiedziałem nagle, otwierając jedno oko i zerknąłem na wciąż stojącego w progu Erwina.

- Najpierw kradniesz mi wannę, a teraz jeszcze każesz się umyć?

- Uznałbym to raczej za prośbę, ale jeśli chcesz, mogę ci kazać – mruknąłem, w dalszym ciągu odprężając się w ciepłej kąpieli.

Uśmiechnął się lekko i pokręcił przecząco głową. Doskonale wiedziałem, jakim typem osoby jest. Znaliśmy się bardzo dobrze. Erwin nie był kimś, komu władza i możliwość wydawania rozkazów jakoś uderzyłaby do głowy. Oczywiście, nie znaczyło to, że mogłem pozwolić sobie na wszystko, ale to z całą pewnością nie wykraczało jakoś poza granice przyzwoitości – choć "przyzwoitość" to raczej nieodpowiednie słowo, zważywszy na to, że ze sobą sypiamy.

Chwilę później usłyszałem zbliżające się kroki Erwina. Ściągnął z siebie kurtkę i podwinął rękawy koszuli, po czym stanął nade mną. Przez to, że od jakiegoś już czasu odchylałem głowę do tyłu, jego twarz pojawiła się tuż przed moją.

- Jeszcze jakieś życzenia?

- Chyba nie – powiedziałem, siadając normalnie, aby Erwin miał dostęp do moich pleców.

Poczułem jak ciepła woda ze ściskanej przez niego gąbki, spływa po mojej skórze.

- To niesprawiedliwe, że masz wannę tylko dlatego, że jesteś dowódcą – powiedziałem po chwili, czując jak palcami przejeżdża mi po karku. Trochę łaskotało.

- Wiele rzeczy jest niesprawiedliwych.

Prychnąłem, lekko unosząc przy tym ramiona.

- Mnie to mówisz?

- Skoro tak dobrze o tym wiesz, to pogódź się z tym, że wanna jest moja – odpowiedział poważnie, choć w jego głosie słychać było odrobinę skrywanego rozbawienia.

- Korzystam z niej częściej, więc mam do niej większe prawa.

- Kłócisz się tak, jakbym nie pozwalał ci z niej korzystać – mówiąc to, zaczął delikatnie przejeżdżać po moich plecach bardziej szorstką stroną gąbki. Uczucie drapania było naprawdę przyjemne.

- Nie kłócę się, tylko droczę.

Erwin przechylił się nieco na bok i przyjrzał mi się od boku. Także na niego spojrzałem.

- Z tym wyrazem twarzy i tonem głosu nie uznałbym tego za droczenie się – stwierdził.

W duchu się uśmiechnąłem, a Erwin wrócił do drapania mnie gąbką.

- Niżej – mruknąłem.

Dłoń Erwina, w której trzymał gąbkę, zanurzyła się pod wodą i drapanie przeniosło się na lędźwie.

- Niżej.

Gąbka znalazła się w okolicach krzyża.

- Niżej…

Erwin ponownie nieco wychylił się w prawo i spojrzał na mnie od boku.

- Nie mam na to teraz czasu, wiesz o tym – powiedział mi.

Wzruszyłem ramionami i  znowu odchyliłem się w tył, tym samym przyciskając ciałem jego rękę do boku wanny.

- Ale jednak znalazłeś czas na to, żeby tu przyjść.

Zadarłem głowę do góry, aby spojrzeć na niego od dołu. Przez chwilę wpatrywał się we mnie z zamyśleniem. Zawsze ciekawiło mnie, czemu w tego typu sytuacjach nie potrafił podejmować decyzji tak samo szybko jak poza murami. Adrenalina? Ten dzieciak Armin też chyba szybciej i lepiej myślał pod wpływem silnych emocji.

Silnych emocji?

Westchnąłem ze zirytowania i, chcąc dostarczyć Erwinowi nieco silnych emocji, przyciągnąłem go do siebie za jego śmieszny sznureczek przy koszuli. Nie lubiłem owijania w bawełnę i zbędnego przedłużania, więc od razu, bez uprzedzenia, wsunąłem mu język do ust.

Na początku nieco się zdziwił i nie ruszał, jednak po chwili odwzajemnił pocałunek. Przejechał językiem po moim podniebieniu. Po moim ciele przeszedł dreszcz. Łaskotało.

Odsunąłem się i odwróciłem przodem do niego, tym samym podnosząc się do siadu. Zrobiłem to prawdopodobnie trochę za szybko niż powinienem. Po pokoju poniosło się ciche chlapanie i trochę wody znalazło się na podłodze.

Uniosłem mokrą dłoń do twarzy Erwina i przejechałem nią po jego policzku. Patrzył prosto na mnie i było to dość dziwne, bo mimo że z jego wyrazu twarzy nie dało się obecnie zbyt wiele wyczytać, to ja doskonale wiedziałem, o czym teraz myśli. Wspólnie spędzone lata chyba jakoś się do tego przyczyniły.

Czasem słowa były po prostu niepotrzebne do komunikowania się.

- Naprawdę nie mam czasu…

A czasem były tak zbędne i wszystko psuły, że miałem ochotę tego idiotę udusić.

Wplotłem palce w jego włosy i mocne je na nich zacisnąłem.

- Twój pracoholizm jest irytujący i dobrze o tym wiesz – burknąłem.

Przez chwilę na siebie patrzyliśmy. Puściłem go. Nie to nie.

Uśmiechnął się lekko i posłał mi przepraszające spojrzenie.

Westchnąłem i znowu odchyliłem się w wannie do tyłu, patrząc na wychodzącego Erwina.

Tak czy inaczej, był w tym wszystkim jeden plus – teraz przynajmniej miałem umyte plecy.

~~~~~~~~~~~~~

Napisałam oneshota z SnK, bo kocham Eruri xD Bardzo kocham. Do żadnego innego paringu z tego anime mnie tak nie ciągnie, jak do Eruri i (w końcu, po tak długim czasie) chciałabym się nieco bardziej w to wkręcić. Obrazki, doujinshi i wgl~ to spoko, to paczam od dawna, ale chcę zacząć pisać o tym poważniej i te sprawy! Dlatego zaczęłam czytać mangę xD nie chcę mi się czekać, aż polskie wydanie nadgoni, więc no...  mam jakoś tak dziwnie, że nie umiem czytać na laptopie/telefonie mang, które nie są yaoi xD jak coś nie jest yaoi, to musi być w papierowej formie. Logika? Brak xDD  

PS Waneko wydaje Durarara!!

Wszyscy się cieszą, tylko ja się wkurzam, bo w listopadzie kupiłam TE CUDA

Oddanie i przywiązanie każe kupić mi jeszcze raz w polskim wydaniu xDD  No ale~ mówi się trudno :D   AA~~  i do prenumeraty ma być podobno plakat *^*