Wielkanocne jaja~!

No więc tego... tak się jarałam tym oneshotem, że nie mogłam wytrzymać... i wrzucam teraz o///o 

Mam nadzieję, że wam się spodoba i zapraszam do czytania~!

~~~~~~~~~~~~~~

Wielkanocne jaja~!

***  

- Masaomi jesteś pewien? – spytał Mikado, lekko się rumieniąc.

- Czyżbyś we mnie wątpił? – westchnął teatralnie blondyn i przyłożył wierzch dłoni do czoła, kątem oka spoglądając na przyjaciela.

- J-jasne, że nie – szybko zaprzeczył – T-tylko… czy to, aby na pewno jest konieczne? – wskazał na swoje zajęcze uszy.

- Oczywiście, że tak – naburmuszył się i podszedł do Sonohary, kładąc jej dłoń na ramieniu – Anri-chan, też ma uszka~! – uśmiechnął się.

- Wcale się z tego nie cieszę – powiedziała cichutko, a rumieniec na jej policzkach się pogłębił.

- Masaomi, czemu tylko ty nie masz opaski? – zapytał czarnowłosy, marszcząc brwi.

Uśmiech z twarzy blondyna znikł, a na jego twarzy pojawiła się niezwykle poważna mina.

- Głupi jesteś? – zapytał – Chcesz żebym wyglądał jak idiota?

Ryugamine uśmiechnął się sztucznie, lecz jego uśmiech nie dotarł do oczu, a po pulsującej skroni spłynęła kropelka potu.

***

- Rosyjskie Sushi~! Wielkanocna promocja~! Przyjdź na Rosyjskie Sushi~! – wołał wesoło czarnoskóry mężczyzna, rozdając przechodniom czekoladowe pisanki – Shi-zu-o! Przyjdź na Rosyjskie, Wielkanocne Sushi~! Poprawi humor! Uspokoi! – wręczył blondynowi pisankę.

- Cześć Simon – mruknął cicho Heiwajima, poprawiając swoje okulary i zaczął przewracać w dłoniach czekoladowe jajko.

- Wejdziesz? – zapytał z uśmiechem pracownik restauracji.

- Teraz nie mogę, ale wpadnę na kolację – powiedział ze swoją znudzoną miną, po czym odszedł – Do zobaczenia! – rzucił mu przez ramię i schował jajko do kieszeni.

***

- Dotachin~! Spójrz~! – wołała Erika, stojąc przed vanem – Chiken cosplay~!

Kadota spojrzał na dziewczynę i ledwo udało mu się pohamować śmiech, gdy zobaczył, że ma ona na sobie strój kurczaka.

- Wiesz co Erika? – zapytał Yumasaki, ciągnąc ją za jej żółciutki ogonek – Skoro jesteś kurczaczkiem, to ja chcę być kogutem.

Togusa i Kadota spojrzeli na siebie. Już od kilku dni widzieli jak Walker bezskutecznie próbuję poderwać Erikę. Był w tym beznadziejny, a zaślepiona bishami dziewczyna nie dostrzegała jego nędznych starań.

- Erika? – zaczął Kyohei – Może opowiesz nam o tym jaką mangę yaoi ostatnio czytałaś?

Togusa już miał zacząć krzyczeć i powstrzymywać szaloną fujoshi, ale zobaczył jak brunet w czapce patrzy na niego kątem oka – czyżby coś planował?

- Kyaa~! – pisnęła dziewczyna, śliniąc się na samą myśl o jej ulubionym gatunku – No więc seme był niemową, a uke był takim słodziutkim nieśmiałym chłopcem, który ciężko pracował na…

Nikt nie słuchał co było dalej, pozwalając jej piszczeć, fangirlować i ślinić się do woli.

Kadota posłał Togusie porozumiewawcze spojrzenie i razem wyprowadzili Walkera z furgonetki.

- Ale co? No o co chodzi? – pytał, starając się im wyszarpnąć.

Postawili go na ziemię, po drugiej stronie vana i obaj jednocześnie skrzyżowali ręce na piersi.

- Łaał… jak scena z jakiegoś anime o mafii! – wykrzyknął zachwycony Yumasaki.

Dwójka "porywaczy" wywróciła oczami – ich synchronizacja była godna podziwu.

- Walker, czy ty kochasz się w Erice? – Kyohei postanowił przejść do sedna sprawy, wiedząc że Karisakawa niedługo skończy opowiadać i przebudzi się z yaoistycznego transu.

- No znaczy się… - podrapał się po głowie,  śmiejąc przy tym nerwowo, ale nagle coś w nim pękło i zaczął gadać jak najęty– Jesteśmy dla siebie przeznaczeni~! Tak po prostu musi być… Zupełnie jak w mojej nowej nowelce, którą napisałem. Opowiada ona o chłopa-

Słowa Walkera zamieniły się w niewyraźne jęki i mamroty, ponieważ Togusa zasłonił mu usta, dłonią.

- Jeśli się w niej kochasz, to jej to powiedz, bo twoje próby podrywu są beznadziejne.

- Nie mogę jej tego, tak po prostu wyznać – pokręcił przecząco głową – To musi być coś wyjątkowego i niespotykanego… Jak w anime~!

***

Piękny dzień w Ikebukuro, podczas którego słońce mocno prażyło mieszkańców. 

W Rosyjskim Sushi, Simon zamiast ulotek rozdawał pisanki. Dwójka uczniów z Rairy maszerowała po mieście z króliczymi uszami na głowach, banda otaku robiła cosplay przebierając się za kurczaki, a  pewien blondyn spacerował, mając za swojego towarzysza jedynie powoli tlącego się papierosa.

Młody informator o kruczoczarnych włosach uśmiechnął się wesoło, w dalszym ciągu obserwując świat zza swojej lornetki. Jego włosy powiewały na wietrze, łaskocząc go po policzkach, a uśmiech nie znikał z jego twarzy.

- Ludzie są tacy interesujący – uśmiechnął się, przyglądając się bliżej niezdarnym poczynaniom zakochanego do bólu maniaka otaku.

***

- Coś śmierdzi – burknął pod nosem Shizuo, siadając na ławce w parku i wyciągnął z kieszeni pisankę.

Zdjął z niej złotko i powoli opychał się mleczną czekoladą.

Spojrzał w niebo i dostrzegł, że jedna z chmurek wygląda jak zajączek. Lekko się uśmiechnął.

Gdy tak patrzył w górę, coś go zaciekawiło… a raczej wkurzyło. Na jednym z drzew przesiadywała sobie menda  i przez lornetkę obserwowała ludzi na dole.

Uśmiechnięty sadystycznie Shizuo podszedł do drzewa i oparł się o jego pień.

- Heeej! Kleeeszczuuu! – wykrzyknął i udając znudzonego, przeciągnął samogłoski – Miałeś się tu nie pokazywać – warknął nieco ciszej i spojrzał na niego z nad oprawek okularów.

Brunet odsunął od siebie lornetkę i przestał machać nogami. Spojrzał w dół i widząc Shizuo lekko się uśmiechnął.

- Nie jestem w Ikebukuro – posłał mu asymetryczny uśmiech – Tylko nad, Shizu-chan.

Ponownie zaczął machać nogami i przyłożył do oczu lornetkę – tym razem patrząc na blondyna.

- Shizu-chan… Mi się wydaję, czy to zmarszczki? – pokręcił głową i w dalszym ciągu obserwował Heiwajimę przez swoją lornetkę – Starzejesz się…

- Jeszcze jedno słowo, a wyrwę to zasrane drzewo i rzucę tak daleko, że doleci do tej twojej zapchlonej nory w Shinjuku! – wydarł się wkurzony blondyn, zaciskając dłonie w pięści.

Ściągnął swoje okulary. Nie, to niemożliwe, żeby miał zmarszczki, prawda? Izaya kłamał…

- Chciałbym to zobaczyć… - westchnął jakby z odrobiną utęsknienia w głosie i ponownie odsunął od siebie lornetkę.

- Proszę bardzo! – warknął Shizuo, zaczynając potrząsać drzewem.

***

- Walker, jesteś pewien, że to na pewno wypali? – zapytał poobijany Kyohei – Poprzednio, gdy chciałeś, wynająć karocę konie nas pokopały…

Yumasaki przerwał swoją dotychczasową pracę i powiedział – Jestem w stu procentach pewien. Karoca była przereklamowana… Ale lot balonem, to jest naprawdę coś! – wykrzyknął przejęty – Zupełnie jak w tamtym anime, w któ-

Togusa ponownie zainterweniował i zasłonił otaku-maniakowi usta.

- Gdzie butla z gazem? – spytał, właściciel vanu.

- Tutaj – Kadota już miał ją podać, ale wtrącił się Walker.

- Ja pomogę~! – powiedział, ale klucz francuski, który niósł w ręku, spadł mu na zawór butli i ta poleciała niczym rakieta.

Trzej mężczyźni patrzyli na siebie oniemieli, a Kyohei poczuł, że pech Walkera przekracza wszystkie granice normy. Najpierw te konie… a teraz butla gazowa…

- Po co ty w ogóle niosłeś ten klucz francuski?! – wydarł się Kadota.

- Chciałem nim dokręcić zawór… - odpowiedział, nadal uśmiechnięty ale lekko speszony całym zdarzeniem Walker.

***

Erika siedziała sama przy vanie jedząc jabłko w karmelu i słuchała swojego ulubionego openingu. W cosplayu kurczaka było jej trochę gorąco, ale miała lody, więc wcale jej to nie przeszkadzało. Nadal uśmiechnięta czytała swoją mangę yaoi i czekała, aż chłopacy wrócą z parku nieopodal.

Nie wiedziała po co się tam udali, ale Walker wydawał się być bardzo podekscytowany.

Nagle usłyszała głośny świst i coś podobnego do rakiety przeleciało jej tuż przed nosem, porywając ze sobą jej jabłko w karmelu, mangę i kilka piór ze stroju kurczaka.

Kiedy początkowy szok ustąpił, przyszedł czas na reakcję godną każdego otaku.

- UFO~! – wykrzyknęła, skacząc z radości – Muszę powiedzieć Walkerowi~! – zaczęła wyciągać z kieszeni komórkę.

***

"Rakieta" nadal sunęła przed siebie, mając na swoim czubku mangę yaoi, a z boku było przyklejone jabłko z karmelem, pooblepiane żółciutkimi piórkami kurczaczka.

***

Kida, Mikado i Anri spacerowali po mieście, ale jedynie ten pierwszy nie zbierał od przechodniów rozbawionych spojrzeń i jako jedyny się nie rumienił, ponieważ tylko on nie miał na sobie zajęczych uszek.

Nagle coś przeleciało blondynowi przed nosem, przed oczami błysnęły mu żółte piórka, a następnie nastała ciemność.

- Kurczak? – zdziwili się jednocześnie "uszaci", a Ryugamine wyciągnął z blond włosów przyjaciela kilka piórek.

Kida powoli zdjął z twarzy to co przesłaniało mu widok. Okazało się to być mangą, gdy spojrzał na strony książki, zobaczył coś co prawdopodobnie mogło wywołać u niego traumę.

Dwóch nagich, narysowanych mężczyzn uprawiających sex. Cały się wzdrygnął, gdy pomyślał, że to "coś" było na jego twarzy.

Mikado spojrzał na mangę z nad ramienia Kidy i lekko się zarumienił.

- Umm… uznaj to za karmę – poklepał przyjaciela po ramieniu, starając się go nieudolnie pocieszyć – Trzeba było założyć zajęcze uszy.

Blondyn nadal walczył z traumą, a manga wyleciała mu z rąk, powolnie opadając na ziemie – prosto w kałużę.

***

Drzewo trzęsło się coraz mocniej, a listki opadały na ziemię.

Izaya otworzył szeroko oczy ze zdziwienia – blondyn nie próżnował, on naprawdę zaraz wyrwie to drzewo. Nie myśląc nad tym co robił, zeskoczył z gałęzi, lecąc prosto na dół.

***

- Walker~! Przed chwilą widziałam ufo~! – piszczała do telefonu podekscytowana Karisakawa – Ufo, czy ty to rozumiesz?! Przeleciało tuż przed moim nosem!

- Ekhem… tak Erika… to świetnie… - mruknął speszony, domyślając się czym owe "ufo" było.

***

Gdy Izaya nie poczuł bólu po upadku, lekko się tym zdziwił. Podniósł się do siadu i zorientował się, że siedzi okrakiem na swoim odwiecznym rywalu. A więc to dlatego, tak miękko mu się lądowało…

- Kurwa… moja głowa… - syknął Shizuo, zatapiając palce w swoich złocistych włosach.

Izaya szybko rozejrzał się dookoła w poszukiwaniu drogi ucieczki, ale gdy spojrzał przez ramię, jedynym co zobaczył, był lecący na niego kurczak.

"Rakieta" uderzyła go w plecy tak mocno, że ten poleciał prosto na Shizuo i ich usta złączyły się w niespodziewanym, głębokim pocałunku. Najpierw złote i czerwone oczy szeroko się otworzyły, patrząc prosto na siebie, później przyszedł szok, niedowierzenie, wyparcie, a następnie… agresja, gniew i obrzydzenie.

***

Załamany Yumasaki siedział na krawężniku, chowając twarz w dłoniach.

- Walker… jeszcze nic nie jest stracone – Togusa lekko poklepał go po głowie.

- A myślałeś, żeby uderzyć w jej słaby punkt? – zaproponował Kyohei.

Otaku-maniak zerwał się na równe nogi i wykrzyknął – To jest to! Dotachin, jesteś genialny~!

- Nie mów na mnie Dotachin – westchnął zirytowany.

***

- Kida-kun? Na pewno dobrze się czujesz? – zapytała Anri, poprawiając zajęcze uszka, które lekko przekręciły jej się na bok.

Twarz blondyna była cała zielona, a to co zobaczył – i miał na twarzy – nie chciało wyjść mu z głowy.

- Będzie dobrze… - wymamrotał, zakrywając dłonią usta – Tylko… Mikado… idź kup jakąś porno gazetkę – wręczył przyjacielowi pieniądze – Muszę zapomnieć o tym co widziałem…

- Co?! – wykrzyknął brunet i szybko odskoczył na bok – M-mam kupić c-co? – poczerwienił się.

Anri także oblał rumieniec, ale udawała, że jej tu nie ma.

- Przecież i tak wiem co chowasz pod łóżkiem~! – wyśpiewał sugestywnie unosząc brwi – A teraz idź i pomóż swojemu przyjacielowi w potrzebie – posłał mu psi wzrok – Zaraz chyba zwymiotuję…

***

Izaya szybko odsunął się od blondyna i przeturlał się na drugą stronę, tym samym z niego schodząc. Zaczął kaszleć i szybko przetarł usta rękawem.

- Fuj! To było ohydne! – krzyknął.

Shizuo tylko leżał na ziemi i patrzył na chmurkę w kształcie królika. Tym razem nie wywołała ona u niego uśmiechu.

- Policzę do trzech… - wycedził przez zęby – Raz… Dwa…

- Shizu-chan, to nie moja wina! – szybko powiedział, wstając na nogi.

- TRZY!! – ryknął na cały park.

- To przez tego kurczaka~! – wydarł się Izaya i zaczął uciekać, gdzie pieprz rośnie.

***

Erika nadal siedziała przy vanie i czekała na powrót chłopaków.

- Walker~! Wreszcie jesteś – uśmiechnęła się, wesoło do niego machając – Widziałam ufo~! Prawdziwe ufo~!

- Erika, muszę ci coś powiedzieć – powiedział cicho Yumasaki, a jego policzki poczerwieniały.

- Huh? O co chodzi? – zdziwiła się – A gdzie jest Dotachin i Togusa?

- Nie nazywaj mnie Dotachin! – wydarł się z ukrycia Kyohei, ale zaraz później uciszył go Saboro, dźgając go między żebra.

Dziewczyna rozejrzała się dookoła, ale nadal nigdzie nie mogła dostrzec gdzie są brakujący członkowie Dollarsów.

- Eirka… Wszystkiego Najlepszego z Okazji Wielkanocy – zaczął niepewnie Walker i wziął głęboki oddech, zaczynając recytować – Maluj jaja bez wyjątku i te z majtek i te z wrzątku. Niech twój seme bierze uke i porzuci każdą sukę. Manga mangę poganiała, nie oddała zakochania. Zakochania, które płynie w moim sercu i w benzynie.

- Benzynie? – szepnął cicho Togusa.

- Nie mógł wymyślić innego rymu – wzruszył ramionami Kadota.

- Przecież to nie ma sensu – właściciel vanu zmarszczył brwi.

 - A to co nam się dzisiaj przydarzyło, to niby ma? – Kyohei wywrócił oczami.

Yumasaki nadal czekał na reakcję dziewczyny i cały drżał z obawy, że nie odwzajemni ona jego uczuć.

***

Brunet uciekał przed blondynem, z całych sił przebierając nogami, ale nie potrafił przed nim uciec. Shizuo nadal siedział mu na ogonie, a jego furia jeszcze nigdy nie była tak przerażająca.

- Co powiesz na wcześniejszy Śmigus Dyngus, zapchlona mendo?! – warknął blondyn, rzucając automatem w czerwony hydrant. Nie było to zbyt przemyślane. Woda była pod ogromny ciśnieniem i gdy trysnęła na boki, obydwaj odlecieli dwa metry dalej, plecami uderzając w ścianę budynku.

***

Mikado stanął przed kasą i podał ekspedientce czasopismo, a jego twarz była prawie fioletowa ze wstydu. Nie zastanawiał się długo nad wyborem gazety - wziął pierwszą lepszą z brzegu. 

Kobieta widząc jego urocze uszka, cicho się zaśmiała, ale mimo wszystko wbrew przepisów, sprzedała mu gazetę. Był taki słodki, że nie mogła mu odmówić.

- N-nigdy więcej… - wymamrotał Mikado, podając Kidzie jego upragnioną porno gazetkę.

- Och… już jej nie potrzebuję~! – blondyn, machnął ręką, nawet nie zaszczycając przyjaciela spojrzeniem.

- Jak to nie?! – wydarł się.

- Wystarczyło, że popatrzyłem trochę na duuuże piersi Anri i od razu mi przeszło – powiedział, nadal nie przestając patrzeć się na biust dziewczyny.

Więc całe to upokorzenie Ryugamine poszło na nic?! Zaraz… gdzie patrzył Masaomi?!

- Kida-kun! Tak niewolno! – Mikado wkroczył pomiędzy zawstydzoną Sonoharę i zahipnotyzowanego przyjaciela, a następnie otworzył mu przed oczami gazetę, aby odciągnąć jego uwagę od piersi Anri.

- Aghhaa! Moje biedne oczy! – wykrzyknął czarnowłosy – Co ty kupiłeś… Znowu geje! – wychlipał.

Tak… blondyn z całą pewnością będzie miał traumę.

***

Izaya zaczął odkrztuszać wodę i łapiąc spazmatyczne oddechy, poniósł się na czworaka, lecz gdy chciał wstać na nogi całe jego ciało zadrżało i padł na twarz.

Shizuo nie znajdował się w lepszym położeniu. Woda uderzyła w niego tak mocno, że nadal szumiało mu w głowie i nie potrafił się pozbierać, więc nadal leżał na ziemi, obserwując tą przeklętą chmurkę w kształcie królika – zaczynała go już denerwować.

- Mówiłem ci, że to przez kurczaka – wysapał z trudem Izaya.

- Jakiego kurwa znowu kurczaka?! – warknął blondyn.

- Leciał… - brunet sam nie wiedział co się wtedy stało, więc nie potrafił tego wytłumaczyć Heiwajimie.

- Kurczaki nie latają, idioto! Są za małe!

- Ale on leciał… - wymamrotał Izaya i cały mokry padł na ziemię. Leniwie przewrócił się na plecy i spojrzał w niebo – Patrz, Shizu-chan~! Jaka… fajna chmurka – powiedział, nadal walcząc o oddech.

- Ohydna, tak samo jak ty! – burknął Shizuo.

***

Otaku-maniak czuł jak serce boleśnie ociera mu się o żebra, a jego oddech drżał, tak samo jak kolana.

- Aww~! Walker to było takie słodkie~! – Erika uwiesiła mu się na szyi – Też cię kocham~!

Walker i Kadota, którzy obserwowali całe to zajście, siedząc na dachu vanu, przybili sobie piątkę.

- Płać – powiedział Kyohei, wyciągając rękę w stronę Togusy – Mówiłem, że ona też go kocha.

~~~~~~~~~~~~~~

Matko... ja sama nie wiem jakim cudem wymyśliłam coś tak pokręconego, ale przy pisaniu śmiałam się do monitora jak głupia, a moja wyobraźnia mnie zabijała (wiele razy).